به گزارش شهر، « شور سپيد » عنوان اين نمايشگاه است كه بر ارائه سه دوره از مهمترين دوران كارى نامى تمركز دارد و در آن علاوه بر ٢٦ نقاشى، دو حجم نيز به نمایش در مى‌آيد. برخى آثار اين مجموعه نخستين بار است به نمایش گذاشته می‌شود، خاصه دو تابلوى نقاشى كه در دو سال اخير خلق شده‌اند و تعدادى از آنها به رغم نيم قرنى كه از حياتشان مى‌گذرد كمتر ديده شده اند؛ مانند همين دو حجم و پنج شش نقاشى كه از سال ١٣٤٤ روى ديوار گالری بوم مى‌روند.
غلامحسين نامى كه ۱۳۱۵ در قم متولد شد، کارشناسی نقاشى را ١٣٤٢ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران اخذ کرد و خيلى زود به‌صورت حرفه‌اى نقاشى را پى گرفت. از آثار همان سال‌‌ها، مجموعه سه بعدى موسوم به سپيد او كه عمرى ٥٠ ساله دارند ، روى ديوار بوم به نمايش در مى‌آيند.
كاليگرافى‌هاى آبستره، دومين دوره آثار نامى در اين مجموعه است. در اين دوره كه از سال ١٣٤٧ آغاز شده (بر پايه دو ركن مهم نستعليق و شكسته فارسى) ريتم و حركت، نقاشى هايى پديد آمده اند كه فرم گرا هستند و در آنها خطوط ، معنايى را بازتاب نمى‌دهند؛ اما دسته سومى كه در نمايشگاه «شور سپيد» ارائه مى‌شود، مجموعه مهمی از آثار نامى با متريال «گل» است. اين مجموعه از آثار وى حوالى ١٣٤٨ خلق شده‌اند.
نامى فرزند كويرهاى ناب قم است و چنانكه خود مى‌گويد از كودكى فريفته معمارى زادگاهش بوده و نقاشى با گل را از همان روزها الهام گرفته است. البته در اين نمايشگاه از برخى دوره‌هاى ديگر نامى نيز نمونه‌هايى به نمایش در مى‌آيد، از جمله دو حجم « قدمگاه» و «پرواز» كه در سال‌هاى ١٣٥٤ خلق شده‌اند. در اين ميان حجم بزرگ «قدمگاه» يادگار مانده از «گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان» است كه تنها يك بار در موزه هنرهاى معاصر تهران نمايش عمومى يافت.
غلامحسين نامى کارشناسی ارشد خود را در سال ١٣٥٩ از دانشگاه ویسکانسین آمریکا اخذ کرد و در سال‌هاى پر ثمر عمر هنريش به افتخارات و جوايز بزرگى مانند جایزه ملى دولت فرانسه در جشنواره کانی سورمر فرانسه در سال ۱۳۴۹، دو مدال طلا و عضویت رسمی آکادمی هنر ایتالیا در سال ۱۳۵۹ ، مدال طلا از پارلمان بین‌المللی ایالات متحده امریکا در سال ١٣٦٢، جایزه مجسمه «شعله طلایی» از پارلمان بین‌المللی امریکا در سال ۱۳۶۳، جایزه «پرچم اروپایی هنر» و مدال طلا از آکادمی اروپا ، ایتالیا در سال ۱۳۶۳، جایزه «اسکار ایتالیا» در سال ١٣٦٤ ، جایزه «نخل طلایی اروپا» از آکادمی اروپا، ایتالیا در سال ۱۳۶۶ ، جایزه لوح افتخار از بنیاد دانشنامه‌ی ایرانیکا، دانشگاه کلمبیا در سال ۱۳۸۵ و ... تنها بخش كوچكى از افتخارات او در آن‌سوى مرزهاست ؛ او كه در سال‌هاى ١٣٧٧ تا ١٣٨٠ رئيس انجمن نقاشان ايران بود قريب به ٥٠ سال است به نقاشان جوان سرزمينش هنر تدريس مى كند. او با حضور موفق در دوسالانه پاریس، جشنواره کانی سورمرفرانسه، جشنواره بین‌المللی طراحی «خوان میرو»در اسپانیا، نمایشگاه بین‌المللی «واش آرت» امریکا، نمایشگاه بین‌المللی بال سویس، رياست هیئت داوری در یازدهمین دوسالانه آسیایی داکا بنگلادش، ۱۳۸۲...امضاى خود را در حافظه ايرانيان به يادگار گذاشت؛ نمونه هايى درخشان از آثار نامى در موزه هنرهای معاصر تهران ،كرمان ، کاخ سعدآباد و کاخ نیاوران، مجموعه دائمی«اینترنشنال هاوس»، فیلادلفیا ، دانشگاه تمپل امریکا ، موزه هنر میلواکی امریکا و بسيارى از گنجينه هاى خصوصى ....نگاهدارى مى شود ؛ او صاحب پنج جلد كتاب نيز هست : بخشی از کتاب «راهنمای نقاشی کودکان»، انتشارات وزارت فرهنگ و هنر، ۱۳۴۶، «کتاب اصول و پایه طرح» انتشارات کتاب‌های درسی ایران، ۱۳۵۴، کتاب‌های طراحی با قلم و مرکب ، ۱۳۶۴، کتاب مبانی هنرهای تجسمی «ارتباطات بصری»، ۱۳۷۲ و «کتاب برگزیده‌ی آثار غلامحسين نامى از سال۱۳۴۲ تا ۱۳۷۳»، نشر هنر ایران، ۱۳۷۵ .
شور سپيد غلامحسين نامى عصر دوشنبه ٣٠ دى ماه در بوم آغاز به كار مى كند. گالرى بوم در خیابان ولیعصر، بالا‌تر از نیایش، ارمغان غربی، پلاک ۱۱ واقع است و علاقمندان می‌توانند همه روزه به جز شنبه‌ها از ساعت ۱۷ تا ۲۰ از این آثار دیدن کنند.
